Pracownia Konserwacji Zbiorów Specjalnych - O pracowni

Pracownia Konserwacji Zbiorów Specjalnych (PKZS) kształtowała się w latach 1984-1998 i dziś funkcjonuje jako 8-osobowy zespół.

Naczelnym zadaniem oddziału jest zabezpieczanie i konserwacja (prewencyjna, kompleksowa) zasobu zbiorów specjalnych, przygotowanie obiektów do ekspozycji krajowych i zagranicznych, prowadzenie fotograficznej dokumentacji konserwatorskiej, opieka nad księgozbiorem podręcznym poszczególnych oddziałów (często również zabytkowym), a także nadzór konserwatorski dotyczący warunków przechowywania kolekcji oraz sporządzanie opinii i wycen konserwatorskich.

Metody działań pozostają w zgodzie z samym niepowtarzalnym charakterem powierzanych obiektów jak i z najnowszymi trendami i zaleceniami Działu Ochrony i Konserwacji Biblioteki Narodowej w Warszawie.

Pracownia wyposażona w standardowe urządzenia i narzędzia oraz szeroki asortyment wysokiej jakości materiałów renomowanych producentów polskich i zagranicznych, może wykonywać zabiegi renowacyjne na europejskim poziomie.

Zespół PKZS oprócz różnorodnych działań na rzecz Biblioteki Uniwersyteckiej brał udział w pracach m.in. przy konserwacji rękopisów pochodzących z Książnicy Cieszyńskiej (1992r.), renowacji dokumentów archiwalnych z Archiwum Uniwersytetu Wrocławskiego (1993r.), przeprowadził konserwację zabytkowego księgozbioru z Dawnej Biblioteki Ewangelickiego Kościoła Zamkowego w Oleśnicy (l. 1997-1998) - tzw. biblioteki łańcuchowej jedynej zachowanej w tej części Europy, odnowił zabytkowe druki dla Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu (2004 r.). W latach 2004 - 2008 poddał konserwacji zachowawczej 17 rękopisów i starodruków ze zbioru WiMBP im. C. Norwida w Zielonej Górze. W latach 2008 - 2009 dokonał kompleksowej konserwacji 7 obiektów dla Biblioteki Głównej i OINT Politechniki Wrocławskiej.

W ramach współpracy z Uniwersytetem w Marburgu (l. 1993-1995) Pracownia dokonała m.in. kompleksowej konserwacji 150 inkunabułów z Oddziału Starych Druków BU, a realizacja projektu Fundacji Roberta Boscha zaowocowała odnowieniem 159 woluminów również z tego Oddziału.

Realizacja kulturalnego programu Biblitheca Sonans (l. 2004 -2005) umożliwiła konserwację 130 rękopisów z dwóch kolekcji Oddziału Zbiorów Muzycznych BUWr.: Biblioteki kościoła św. Elżbiety we Wrocławiu oraz Biblioteki Księcia Rudolfa w Legnicy. Zespoły zabezpieczano nieregularnie w latach 80-tych i 90-tych XX w. Dzięki projektowi zostały odnowione niemal w całości. W projekcie uwzględniono również inkunabuły pochodzące z księgozbioru Oddziału Starych Druków. Bibliotheca Sonans przyczyniła się do odnowienia 10 kodeksów oraz 8 zachowanych fragmentarycznie obiektów.

Nieustannie poszerzana wiedza pozwala zespołowi PKZS na właściwą i estetyczną ochronę thesaurusa Biblioteki Uniwersyteckiej.