Zdigitalizowany katalog fotograficzny Oddziału Starych Druków (XVI w. - XVIII w.) w pełni wyhasłowany

W Oddziale Starych Druków Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu znajdują się cztery wzajemnie się uzupełniające ciągi katalogów alfabetycznych:

1. katalog fotograficzny w pełni opracowany (wyhasłowany) [Wejście] [Więcej informacji]

2. katalog fotograficzny częściowo wyhasłowany [Wejście] [Więcej informacji]

3. katalog fotograficzny tzw. zerówek [Wejście] [Więcej informacji]

4. katalog kartkowy dawnej Biblioteki Gimnazjum Brzeskiego [Wejście] [Więcej informacji]

Aby uzyskać miarodajną informację o zasobie starych druków zaleca się łączenie przeszukiwania Katalogu Komputerowego BUWR z przeszukiwaniem czterech katalogów zdigitalizowanych.

Katalog fotograficzny Oddziału Starych Druków (XVI w. - XVIII w.) w pełni opracowany
Wejście

W 1959 r. opracowano projekt katalogu fotograficznego opartego na fotokopiach stron tytułowych starych druków, uzupełnianych niezbędnymi danymi bibliograficznymi. Katalog fotograficzny miał przyspieszyć opracowanie starych druków i tym samym szybciej umożliwić udostępnienie zbioru starych druków czytelnikom.

Zawartość
W Katalogu fotograficznym w pełni opracowanym znajdują się:
1) druki XVI w. , głównie z dawnej wrocławskiej Biblioteki Uniwersyteckiej (za wyjątkiem druków XVI w. z dawnej wrocławskiej Biblioteki Miejskiej),
2) Silesiaca – Slavica (za wyjątkiem tych, które znajdują się w dawnej wrocławskiej Bibliotece Miejskiej),
3) historyczna Biblioteka Rudolfina z Legnicy,
4) historyczna Biblioteka Kościoła św. Piotra i Pawła z Legnicy.

Biblioteka Rudolfina z Legnicy (lat. Bibliotheca Rudolphina) została założona na początku XVII w. przez Jerzego Rudolfa (1595-1653), księcia legnicko-brzeskiego z rodu Piastów. W 1646 r. Jerzy Rudolf przekazał ją fundacji przy kościele św. Jana. W 1741 r. biblioteka ta stała się własnością Akademii Rycerskiej w Legnicy, w początkach XX w. Gimnazjum.
Księgozbiór zbierany przez księcia Jerzego Rudolfa w czasie jego studiów we Frankfurcie n /Odrą i podróży po Europie, zawiera zbliżone do siebie ilości dzieł z najważniejszych dziedzin wiedzy. Szczególnie Jerzy Rudolf interesował się muzyką, ale bogaty dział muzyczny zaginął prawie w całości w czasie II wojny światowej.

Biblioteka Kościoła św. Piotra i Pawła z Legnicy powstała w połowie XVI w. i wywodzi się z księgozbioru kolegiaty św. Jana, wzbogaconego później o zbiory klasztorne. Zbiory w 1548 r. przeniesiono z kolegiaty św. Jana do kościoła św. Piotra i Pawła. W XVIII w. zbiory powiększyły się znacznie dzięki zapisom pastorów: Kaspra Reimanna i Chrystiana Langego.
Zbiór Langego to głównie druki teologiczne XVII i XVIII w., zbiór Reimanna to ponad 15 000 druków okolicznościowych (w tym 4 500 druków żałobnych) i dysertacji. Najstarsza część Biblioteki Kościoła św. Piotra i Pawła wraz ze zbiorem pastora Langego liczą niespełna 2 000 druków.

Opis
Fotograficzna karta katalogowa zawiera po lewej stronie fotokopię strony tytułowej dzieła, a po prawej hasło autorskie lub tytułowe, wpisane przez bibliotekarza i uzupełnienie danych, których brak było na stronie tytułowej druku, ale znajdowały się one na końcu dzieła w tzw. kolofonie lub też przejęto je z bibliografii czy katalogów drukowanych.
W opisie katalogowym uzupełniono także ilość tomów, w przypadku dzieł wielotomowych oraz format bibliograficzny, zaznaczono defekty i podano cytatę bibliograficzną, jeśli dane były uzupełnione na podstawie bibliografii.
Sześć kolejnych cyfr po prawej stronie u góry fotograficznej karty katalogowej stanowi obowiązującą obecnie sygnaturę dzieła.
Hasłem tytułowym jest rzeczownik gramatycznie nadrzędny tj. podmiot tytułu.

Np. dla tytułu: ”Rzymsko-katolicki katechizm dla naymnieyszych dzieci.” będzie to rzeczownik „KATECHIZM”. – sygn. 302251

dla tytułu: ”Schlesische Provinzialblätter” będzie to rzeczownik: „PROVINZIALBLAETTER” – sygn. 303642

dla tytułu: „Festivitati nuptiali clarissimi ... viri Dn. Beniaminis Ursini, ...et ... virginis Elisabethae Titiae ... vota et gratulationes nuncupatae, ab amicis bene cupientibus." będzie to rzeczownik:
”vota”

Uwagi
Dla większej przejrzystości układu zastosowano w hasłach dwa rodzaje pism: wersaliki dla kart głównych, kart cząstkowych, odsyłaczy tytułowych i pismo tekstowe dla odsyłaczy szczegółowych i ogólnych.