Zbiory bibliotek specjalistycznych

O ile Biblioteka Uniwersytecka skupia piśmiennictwo ze wszystkich dziedzin wiedzy i ma charakter biblioteki uniwersalnej, to biblioteki specjalistyczne są bibliotekami specjalnymi, o tematycznie węższym zakresie zbiorów. W kompletowaniu zbiorów starają się zaspokajać potrzeby studentów i pracowników naukowych własnego wydziału, instytutu czy katedry.

Biblioteki specjalistyczne, podobnie jak Biblioteka Uniwersytecka, budowały swe zasoby w oparciu o zbiory zabezpieczone (w najszerszym zakresie - germanistyka, prawo i historia). W późniejszym okresie zasadniczym źródłem wpływu było kupno krajowe. Import i wymiana wydawnictw zagranicznych scentralizowane były w Bibliotece Uniwersyteckiej. Duże wpływy, zwłaszcza w bibliotekach filologicznych, osiągano dzięki darom i wymianie.

W przeszłości biblioteki specjalistyczne wraz z biblioteką główną tworzyły jedną sieć biblioteczną, za której funkcjonowanie odpowiadał dyrektor Biblioteki Uniwersyteckiej, a to zakresie gromadzenia, opracowania i udostępniania zbiorów, jak i obsady personalnej bibliotek. Z tego okresu pochodzą decyzje założenia katalogu centralnego zbiorów bibliotek zakładowych (1952 r.) jak i decyzje opracowywania bieżących nabytków w zakresie druków zwartych (1973 r.). Zarówno katalog centralny, jak centralne opracowanie są kontynuowane do chwili obecnej, a zbiory bibliotek specjalistycznych i Biblioteki Uniwersyteckiej objęte są wspólnym katalogiem komputerowym.

Aktualnie dyrektor Biblioteki Uniwersyteckiej posiada merytoryczny nadzór nad działalnością bibliotek specjalistycznych, a wypracowany model współpracy między biblioteką główną i bibliotekami specjalistycznymi w zakresie gromadzenia, opracowania i udostępniania zbiorów pozostaje nadal atrakcyjny i użyteczny.